മൂഢസന്ന്യാസി, നീ മൂകത തേടിയലഞ്ഞുവോ പാരിൽ?
നിന്റെ കൈവള്ളയിൽ കുമ്പിൾ
ജലമെടുത്ത് ശ്രവിച്ചുവോ?
നിന്റെ പാദപാതയിൽ പർവ്വതങ്ങളെ താണ്ടിയോ?
നീ, പ്രണയമറിയുവാനായ് പ്രണവം ത്യജിച്ചുവോ?
മൂഢസന്ന്യാസി, നിൻ വാക്കുകൾ മേഘഗംഗാനദിയിൽ
ആവിയായ് ഉയർന്ന്, ഗിരീഷഗീതമായ് പെയ്തുവോ?
നീ കണ്ണാടി നോക്കി നിന്നെ പുച്ഛിച്ചുവോ?
ബോധമുണരാൻ രോമകൂപം വളർത്തിയോ?
മൂഢസന്ന്യാസി, നീ ആരിൽ നിന്നൊളിക്കുന്നു?
നീ താണ്ടിയ ദൂരത്തിൽ നിന്റെ പങ്കെത്ര?
കൂറ്റനൊരു കല്ലിനാൽ സ്വയം വരിഞ്ഞുമുറുകി നീ
ഗർത്തമില്ലാത്ത ചുഴിയിൽ മുങ്ങുന്നതെന്തിന്?
മൂഢസന്ന്യാസി, നീ ധൈര്യവാനോ?, നിന്റെ ചിന്തകൾ സത്യമോ? അതോ നീ കട്ടതോ?
ആത്മശാന്തിക്കായ് നീ വിശ്വാസിയായി
ആത്മനിർവൃതിക്കായ് നീ നാസ്തികനായി
മൂഢസന്ന്യാസി, നിന്റെ പൂർണ്ണഭയമെന്ത്?
നിന്റെ സ്വത്വമോ, ബോധമോ,പ്രേമമോ,കാമമോ?
കർമ്മങ്ങളോ നിന്റെ കൊടിയവിഘ്നം?
പാപചിന്തയോ നിന്റെ ആത്മ അഘ്നം?
മൂഢസന്ന്യാസി, നീ നേടിയതെന്ത്? കയ്യടിക്കിയതെന്ത്? നിന്റെ അർത്ഥമെന്ത്?
നിന്റെ ധ്യാനം നിന്നെ കാക്കുമോ? ആകയാൽ,
നീ സന്ന്യാസിവര്യനായിത്തീരുവാൻ വെമ്പുമോ വീണ്ടും?
No comments:
Post a Comment